نشته بوديم همه ، خسته و تنها نگاه به هيچجا نميكرديم يهو گردن يكي كج شد اين شكلي ببين آهان ، گفت همه مسافريم
،
الانم كه اومديم اينجا هوا خوري به خودمون تلقين ميكنيم كه سرمون شلوغه اون يكي ميگه پس پول چي ميگم يكي
هست داستانمونو بخونه ما همين الانم خيلي در آورديم خسته شديم ديگه بعد يه نگاهي ميكنن به هم ميگن درستش ميكنيم
اما اين وسط خيلي چيزا برا ما درست نشده بود ، دلمون تنگ شده بود اينقد كه نبوديم ، الانم كه هستيم كسي نيست انگار
تك تك خوابيديم تو يه قوطي كنسرو ، نگاه كردم امروز دو نفر داشتن زير نور تاريك لامپ با هم غذا ميخوردن ، سوال كرديم
چرا تاريكين گفتن تاريك ؟ نه اين واسه رمانتيك شدن فضاست يه نگاهي كردم گفتم آره حتمن همينه شما ميگي نميدونم من
كه فكر ميكردم يه سري سايه ها رو ما بايد به زور ببريم و اينه حكمت نورِ وسط ِ تاريكي ،فكر نميكردم در اين شهر
قديمي همچين سايه ها را به بازي گرفته باشن يه بازي با دوتا تاس تو دستت بريز شايد يه روزم واس ما جف شيش بياد
، اومد ، هي گفتين ورزش ايران خفته ست ببين چه ميكنن بازيشونم شده عينهو... داييِ خودمون ، ميخام بهت بگم اون راه
ها رو مام تا دمش رفتيم ، الان ديگه خورد خورد به بار رسيدن تونستن كه. ميبينيم روبرومون و ما و همه زندگيمو ن با بلا
تلفيق شده ، " رفتن" مث مهارت هاي فكري شما كه بالا ميرود ، شايد كه اونم خودم از اونا سوال كردم گفتن چي ؟ گفتن
نديدي لشكر لشكر نيروي محافظت كننده اومده اينجا ،فرار كردن تو كار ما نبود ديگه همه قاطي. كرده بودن گفتيم بذاريم
هوا تلطيف شه بهمون يه سري بو ياد دادن كه تاحالا نديده بوديم چه خوشمون اومده بود اون روز ، روز شاداب ازونا كه
خيلي وقتا اين چنتا مهندس جامعه نميفهمن ، شايد اون صدايي كه از كوچه پيچيد تو خونه صداي موتوه ، واسه يه پسر
كه موتور دوست داره اون راه خودشو ميره من ميشينم پشت فرمون باز٠٠٠ با همون فرممون ، گفتن نداره خدايا چه
قشنگه اين جاده ي كنار آبت ما وايستاديم تا يه كاري كنيم آخرين دور هاي آخرين سفرمون به درياست ما بعد اين دريا
قراره زنده بمونيم زندگي كنيم حتا تو خشكي ميشه واقعي بشيم ديدم كه ميگم بيا بريم ولش كن اصن هرچي ميخواد بشه ....
،
الانم كه اومديم اينجا هوا خوري به خودمون تلقين ميكنيم كه سرمون شلوغه اون يكي ميگه پس پول چي ميگم يكي
هست داستانمونو بخونه ما همين الانم خيلي در آورديم خسته شديم ديگه بعد يه نگاهي ميكنن به هم ميگن درستش ميكنيم
اما اين وسط خيلي چيزا برا ما درست نشده بود ، دلمون تنگ شده بود اينقد كه نبوديم ، الانم كه هستيم كسي نيست انگار
تك تك خوابيديم تو يه قوطي كنسرو ، نگاه كردم امروز دو نفر داشتن زير نور تاريك لامپ با هم غذا ميخوردن ، سوال كرديم
چرا تاريكين گفتن تاريك ؟ نه اين واسه رمانتيك شدن فضاست يه نگاهي كردم گفتم آره حتمن همينه شما ميگي نميدونم من
كه فكر ميكردم يه سري سايه ها رو ما بايد به زور ببريم و اينه حكمت نورِ وسط ِ تاريكي ،فكر نميكردم در اين شهر
قديمي همچين سايه ها را به بازي گرفته باشن يه بازي با دوتا تاس تو دستت بريز شايد يه روزم واس ما جف شيش بياد
، اومد ، هي گفتين ورزش ايران خفته ست ببين چه ميكنن بازيشونم شده عينهو... داييِ خودمون ، ميخام بهت بگم اون راه
ها رو مام تا دمش رفتيم ، الان ديگه خورد خورد به بار رسيدن تونستن كه. ميبينيم روبرومون و ما و همه زندگيمو ن با بلا
تلفيق شده ، " رفتن" مث مهارت هاي فكري شما كه بالا ميرود ، شايد كه اونم خودم از اونا سوال كردم گفتن چي ؟ گفتن
نديدي لشكر لشكر نيروي محافظت كننده اومده اينجا ،فرار كردن تو كار ما نبود ديگه همه قاطي. كرده بودن گفتيم بذاريم
هوا تلطيف شه بهمون يه سري بو ياد دادن كه تاحالا نديده بوديم چه خوشمون اومده بود اون روز ، روز شاداب ازونا كه
خيلي وقتا اين چنتا مهندس جامعه نميفهمن ، شايد اون صدايي كه از كوچه پيچيد تو خونه صداي موتوه ، واسه يه پسر
كه موتور دوست داره اون راه خودشو ميره من ميشينم پشت فرمون باز٠٠٠ با همون فرممون ، گفتن نداره خدايا چه
قشنگه اين جاده ي كنار آبت ما وايستاديم تا يه كاري كنيم آخرين دور هاي آخرين سفرمون به درياست ما بعد اين دريا
قراره زنده بمونيم زندگي كنيم حتا تو خشكي ميشه واقعي بشيم ديدم كه ميگم بيا بريم ولش كن اصن هرچي ميخواد بشه ....
